Czuwałam głodna na wysokim drzewie. Wybrałam dobre miejsce, ponieważ otaczały mnie ze wszystkich stron takie same drzewa. Rozejrzałam się jeszcze raz. Spragniona nie wytrzymałam i zeskoczyłam atakując jelenia. Biedak nie miał ze mną szans. Gdy skończyłam poczułam się już lepiej. Zrobiło mi się zal zwierzaka, ale cóż mus to mus. Postanowiłam wrócić do Cullen'ów.
-I jak się czujesz? - zapytał Carlisle, gdy po minucie zjawiłam się przed domem. Wszyscy tam stali i mnie obserwowali.
-Dobrze.
-Widać, że jeleń nie wystarcza, co? - zapytał Emmett. Czułam, że to miał być żart.
-Tak, chociaż nie do końca. - powiedziałam i pognałam do kuchni. Z szafki wyciągnęłam szklankę, a z lodówki wodę. Nalałam do pełna i wypiłam. Nagle usłyszałam trzask, taki sam jak przed lasem, gdy biegłam. Odwróciłam się.
Na środku kuchni stało stworzenie. Nie było male, ale nie było tez duże. Było ubrane w brudna, stara i zniszczona szmatę i miał czarna skarpetę. Oraz uszy... Jak uszy elfa .Zaciekawiłam się kim jest...
-Kim jesteś? I co tu robisz? - zapytałam.
-Mam na imię Zgredek sir. Jestem domowym skrzatem i Pan Dumbledore kazał mi tutaj przyjść i sprawdzić jak się panienka czuje, sir. - odpowiedział.
-Jak tu wszedłeś?
-Yyy... Prze teleportowałem się, sir. Każdy domowy skrzat tak potrafi, sir.
-Każdy skrzat? To znaczy, że jest was więcej?
-Tak, sir.
-To może Zgredku usiądziemy i porozmawiamy, dobrze? - zapytałam siadając. Ten nadal stal dziwnie, wiec pokazałam mu krzesło stojące na przeciwko mnie.
-Usiąść? Porozmawiać? - zapytał Zgredek piskliwie. Nagle zaczął płakać i wrzeszczeć.
-Jeszcze nikt nie poprosił mnie abym usiadł i porozmawiał. Oczywiście nikt oprócz panicza Potter'a... - przerwał. Zaczął szukać czegoś. Pobiegł do salonu, i wziął lampę. Zaczął się nią tłuc.
-Zły Zgredek! Niedobry Zgredek! - wrzeszczał.
-Przestań! Ale to już! - Nie posłuchał. Podbiegłam do niego i zabrałam mu ją. Po kilku minutach się uspokoił. Rozejrzałam się. Cullen'ów nigdzie nie było, ale zobaczyłam kartkę na stole. Podeszłam i przeczytałam:
"Jesteśmy na polowaniu. Wrócimy za kilka godzin.
~Carlisle"
-No dobrze. Przejdziemy do kuchni, usiądziemy i spokojnie porozmawiamy, ok? - zapytałam. Zgredek kiwnął głową. Przeszliśmy do kuchni. Podeszłam do lady po swoja wodę i wypiłam łyk. Rozległ się trzask. Odwróciłam się, a Zgredka nie było.
Nic z tego nie rozumiałam.
Brak komentarzy
Prześlij komentarz